Eiwitten zijn cruciale onderdelen in ons lichaam. Ze maken ongeveer 20% op van het menselijk lichaam en worden aldaar afgebroken tot 21 verschillende aminozuren. Deze aminozuren vervullen ieder belangrijke functies in ons lichaam. Er wordt onderscheid gemaakt in essentiële en niet-essentiële aminozuren, omdat het menselijk lichaam de niet-essentiële aminozuren zelf kan aanmaken. Er zijn echter negen aminozuren die het lichaam niet zelf kan aanmaken, en daarom zijn die essentieel om via onze voeding binnen te krijgen. Om deze essentiële aminozuren voor je lichaam beschikbaar te stellen, moet je dus eiwitten (proteïne) eten. Eiwitten worden op hun beurt weer onderverdeeld in dierlijke en plantaardige eiwitten, maar wat is eigenlijk het verschil tussen deze eiwitbronnen?
Eiwitten zijn samengesteld uit verschillende aminozuren. Deze samenstelling verschilt per eiwitbron. Meestal bevatten eiwitten van een dierlijke bron alle negen essentiële aminozuren, wat wil zeggen dat het dan gaat om een complete eiwitbron. In tegenstelling tot dierlijke eiwitten, bevatten plantaardige eiwitten doorgaans niet alle negen essentiële aminozuren, waardoor eiwitten afkomstig uit een plantaardige bron bestempeld worden als incompleet. Een uitzondering met betrekking tot plantaardige eiwitbronnen is hennepzaad, wat wél een complete eiwitbron is. Toch hoeft dit voor mensen die weinig of geen dierlijke producten (willen) eten geen probleem te zijn, aangezien je met een gevarieerd dieet gemakkelijk aan verschillende plantaardige eiwitbronnen kan komen die elkaar aanvullen op het gebied van aminozuren. Voorbeelden van plantaardige producten met een hoog proteïnegehalte zijn onder meer sojabonen, pinda’s, linzen en chiazaad.
Een ander verschil tussen dierlijke en plantaardige eiwitten heeft te maken met de zogenaamde ‘biologische waarde’ van een eiwitbron. Met de biologische waarde van een product wordt bedoeld hoe goed het lichaam de eiwitten kan gebruiken na inname. De meeste dierlijke eiwitten hebben een hogere biologische waarde dan plantaardige eiwitten. De reden hiervoor is dat de samenstelling van aminozuren in dierlijke eiwitten veel lijkt op de samenstelling in ons eigen lichaam. Dit komt de efficiëntie van het verwerkingsproces zeer ten goede. Toch betekent dit niet dat dierlijke eiwitbronnen altijd beter zijn dan plantaardige. Veel wetenschappelijke onderzoeken laten namelijk zien dat het eten van (te) veel dierlijke eiwitten met verschillende (levensstijl) ziekten in verband kan worden gebracht, zoals een verhoogd cholesterol, hart- en vaatziekten en verschillende vormen van kanker. Juist hierom is het zo van belang om een evenwichtig en gevarieerd dieet in combinatie met een gezonde levensstijl na te streven. Hiermee zorg je voor een optimale interne balans en een sterke weerstand tegen externe ziekmakers.
